Topilka to chorego pytanie dla wielu zmotoryzowanych-do jazdy do "akwarium" nie jest poszukiwany, ale także do zapłaty grzywny za to, że nie spełnia wymogów, nikt też nie chce. Stąd też są wszelkiego rodzaju wędrówki typu odpinane tonia czy galony na oknach. Kolejnym rodzajem toniku, który ostatnio zyskuje popularność, jest tonia elektroniczna.
Obecnie istnieją dwa główne rodzaje tonów elektronicznych.
1. Kilka warstw ciekłych kryształów stosuje się do wewnętrznej strony szkła, które następnie są stosowane do napięcia. Kiedy sygnał dociera do kryształów, współdziałają ze sobą, powodując, że szkło jest lekkie. Gdy prąd jest zatrzymany, kryształy nie są bardziej interoperacyjne, a szkło znów jest ciemne. Szkło to nosi nazwę "smart glass" lub "smart glass".
2. Film specjalny wykonany jest na zwykłym szybie szklanej. Zasada takiego filmu na oszklenie nie różni się od tego od lustra-cieniowania lusterek. Warstwa elektrochemiczna jest podłączona do sieci elektroenergetycznej onboard i zmienia jej przejrzystość pod wpływem prądu.
Pierwsza technika jest bardziej zaawansowana technologicznie, ale szkło z wyświetlaczem LCD jest bardzo drogie, a jego instalacja i podłączenie powinny być wykonywane wyłącznie przez profesjonalistów. Można kupić i zainstalować taśmę z warstwą elektrochromowaną samodzielnie, wszystkie instrukcje montażu i instalacji są dostępne w zestawie.
Osobliwością tonia elektronicznego jest to, że stopień zapłodnienia może być regulowany ręcznie. Jeśli oświetlenie uliczne jest niewystarczające i kierowca chce trzymać szklankę barwy, może je nakarmić i zaciemować. W tym celu elektroniczny tonaż posiada specjalny pilot zdalnego sterowania (najdroższe opcje można również określić w komputerze pokładowym).