Amortyzatory wahają się w zawieszeniu samochodu. Jeśli amortyzatory zawiodły, huśtawce nadwożówki po uderzenie będą kontynuowane do czasu, aż przestaną się rozpraszać zgodnie z prawem rozpraszania energii. Opowieść o amortyzatorach Opowieść o amortyzatorach
Opowieść o amortyzatorach
W ogóle nie było żadnych amortyzatorów. Ich rola została wykonana przez sprężyny-wibracje korpusu uginają się dzięki tarciu talerzy stalowych. Ale inżynierowie musieli zbudować indywidualne przepustnice (zderzaki) dla bezpieczeństwa i komfortu, gdyż prędkość załóg rosła gwałtownie na przestrzeni lat. Początkowo konstruktorzy prezentowali amortyzatory jako paczkę sprężonego tarcz ciernych. Podczas zawieszenia zawieszenia odwrócili się do siebie z wysiłkiem, pochłaniając energię wibracji. Ale takie konstrukcje były szybko noszone i przegrzane. Wyjście znalazło się w latach dwudziestych XX wieku. Ciało robocze zaczęło stosować płyn, który zapobiegał nadmiernemu wibracjom pojazdu z jednego zbiornika do drugiego przez skalibrowany otwór. W rzeczywistości, ten rodzaj hydraulicznego amortyzatora może być inny kształt, ale z biegami czasu teleskopowe damskie stały się bardzo popularne. Mają one niewielkie masowe, kompaktowe wymiary, a jednocześnie posiadają wysoką niezawodność i doskonałe chłodzenie. Takie projekty są zainstalowane na pojazdach i dziś.
Dampenes jednoturowy
Jednocylindrowy tłumik jest jednym cylindrem. Objętość amortyzatora powinna być zrekompensowana przez komorę gazową, która jest oddzielona od cieczy przez specjalną pływałą tłokę (czasami membranową). Takie amortyzatory są więc nazywane gazem lub gazem-wypełnionym. Amortyzatory jednościenne są doskonale chłodzone, a w konsekwencji ich pożyteczne życie rośnie. Dlatego też "jednosamotkowe" są często stosowane w samochodach sportowych. W takich amortyzatorach olej jest pod ekstremalnie wysokim ciśnieniem (do 30 atmosphes) i bez kontaktu z powietrzem, dlatego prawdopodobieństwo formowania się szkodliwych emulsji jest zmniejszone do zera. W związku z tym każdy przepis nadaje się do montażu takiego zawilgania. Ale amortyzatory gazowe mają wady. Pierwszą i najważniejszą jest niska wydajność w porównaniu z dwoma rurkami, ponieważ zawory dolotowe i otwory są tylko na tłokach, a więc ich ilość i średnica są ograniczone przez jego wielkość. I inne damskie zapory boją się zniszczenia. Na przykład, jeśli kamień z drogi uderza w ścianę butli, wtedy tłok może być przenikalny.
Dumping dwuchodowy
Składają się one z dwóch cylindrów, które mają jeden w drugim. W cylindrze wewnętrznym, wypełnionym olejem, przesuwa się tłok, który jest związany z dźwignią zawieszenia lub karoserii. Zewnętrzna zagłębiona jest objętość kompensaty, w której usuwa się płyn "potrzebujący". Huśtawki wykonane są przez tarcie pomiędzy olejem a przez zawory kalibracyjne i otwory umieszczone na dnie wewnętrznego cylindra i tłoka. Urządzenie to jest uważane za klasyczne. Konstrukcja jest wydajna, prosta i niezawodna, a główny tanio ze sprawdzonej technologii produkcji. Ale ostatnio, "dwa majtki" są rzadkie. Główną przyczyną tej niepopularności jest częste przegrzanie. Podwójne ścianki blokują chłodzenie (efekt termosu), a olej może zagotować szybko na szorstkich drogach i amortyzator przestaje funkcjonować. Jest to dodatkowo ułatwione przez ekspozycję powietrza na płyn roboczy w cylindrze zewnętrznym. Ze względu na wzrost temperatury tworzy substancję, która degradując właściwości olejowe. Dlatego też "dwubulwy" nie są umieszczone powyżej 45 stopni, a to często utrudnia ich instalację.
Kombinacje dampera
Te amortyzatory zyskują na popularności, ponieważ są one świetnym kompromisem, jeśli mowa o dwóch poprzednich urządzeniach. Modele kombinowane są uważane za niezawodne, dostępne i wysoce wydajne. Ich struktura przypomina amortyzator z podwójnym rurą. Jedyna różnica polega na tym, że w cylindrze zewnętrznej gaz jest wtryskiwany ciśnieniowi do 3 atmosfr, który nie daje cieczy roboczej gotowanej do wrzenia.