System kontroli trakcji (system kontroli trakcji) jest funkcją aktywnego bezpieczeństwa samochodu, który nie daje mu sprzęgła drogi. Ułatwia zarządzanie maszyną na mokrej lub śliskiej drodze. System zapobiega rozdrabnianiu kół przednich od łamania, przesuwania się lub szybkiego ruchu, zapewniając tym samym stabilny ruch i niezawodną trakcję przy drodze.
ASR (Anti-Slip Regulation) jest tłumaczone jako "automatic slip adjustment" jest najbardziej znaną nazwą systemu, ale w zależności od producenta, takie systemy mają również inne nazwy handlowe.
W większości przypadków funkcja anti-stucco jest częścią dynamicznej stabilności samochodu (stabilności), ale może być niezależną jednostką.
Pierwsza aplikacja
Poprzednik systemu elektronicznego nazywany jest mechaniczną różnicą wysokiego tarcia. Miał dobrą reputację w warunkach terenowych. Urządzenie to zostało użyte do wyrównywania momentu obrotowego na przednich kołach, jeżeli jeden z nich stracił przyczepność.
Amerykanie stali się pionierami: system anty-stucco o nazwie MaxTrac został wynaleziony przez inżynierów Buicka, został on zainstalowany na samochodach firmy w 1971 roku. Przy pomocy automatyki, pozycja kół była monitorowana, a prędkość obrotu silnika została zablokowana przed poślizgem.
W Europie system elektroniczny pojawił się w samochodach Mercedes-Benz w 1987 roku, rozwój był własnością firmy Bosch. System był wystarczająco złożony, uciął (składający się z pompy, akumulatorów hydraulicznych). Pierwsze systemy zostały zainstalowane na modelach z 8 cylindrów.
Nowy system ASR5 został wprowadzony w latach 90. Było to łatwiejsze, łatwiejsze do zarządzania, montowania i tańsze-wszystkie elementy hydrauliczne zostały umieszczone w tej samej jednostce budowlanej. System przeciwblokujący o dużej pojemności został wykorzystany jako źródło siły hamowania.
Zasady działania
Układ sterowania trakcji elektrohydraulicznej pracuje w połączeniu z układem kierowniczym silnika i ostrzega kierownicę koła przy dowolnej prędkości pojazdu.
System wykonuje dwie podstawowe funkcje:
- zarządza momentem obrotnym silnika z silnika;
- zarządza układem hamulcowym kół z kół jezdnych;
- blokuje mechanizm różnicowy, jeśli jest zamontowany w samochodzie.
Czujniki prędkości kół na kołach sygnalią się do jednostki elektronicznej. Umożliwia śledzenie prędkości obrotowej kół. Jeżeli jeden z nich jest punktowany, system redukuje prędkość obroty silnika lub toruje koło holownikowe za pomocą zaworów elektromagnetycznych. Zawory są wbudowane w linie hamulcowe i bezpośrednio uruchamiają cylindry hamulcowe.
Różne mechanizmy narażenia stosowane są w różnych warunkach. Jeżeli prędkość pojazdu wynosi od 0 do 80 km\h, kontrola trakcji jest eliminowana głównie ze względu na kontrolę czołowych kół i niską aktywność silnika. Jeżeli prędkość jest większa, redukując moment obrotowy z silnika.
System wykorzystuje te same czujniki i mechanizmy, co przeciwblokujący układ hamulcowy i układ hamulcowy awaryjny. Systemy te są na ogół instalowane na samochodach w formie zintegrowanej.
Rodzaje systemów kontroli trakcji
Światowi producenci instalują na swoich pojazdach swój własny rozwój systemów antykwaśnych, a także współdziałają z niezależnymi firmami deweloperowymi. Zasada ich działania jest podobna, ale skróty różnią się.
ASR (Automatic Slip Regulation, Acceleration Slip Regulation) jest stosowany w Mercedes, Audi, Volkswagen.
ASC (Anti-Slip Control)-stosowany w samochodach BMW.
DSA (Dynamic Safety) jest instalowane na samochodach marki Opel.
TRC (Traking Control)-na samochodach Toyota.
TCS (Traction Control System) to system Hondy.
Wykorzystanie systemu
Zastosowanie anty-przeciążenia w samochodzie sprawia, że samochód jest bezpieczniejszy. Zwiększa się żywotność opon i zasobów motorycznych, oszczędza się paliwo, samochód jest łatwiejszy do zarządzania. Znacznie zwiększa się bezpieczeństwo kierowcy i pasażerów podczas skrętów i ruchu na śliskiej lub mokrej nawierzchni.
W razie potrzeby system może być udostępniony i odłączony. Generalnie, jeżeli system jest wyłączony, należy utrzymać ochronę pojazdu przed blokadą kół podczas hamowania. Jeśli system nie działa, jednostka sterująca wyłącza system, a czujniki awarii systemu są aktywowane.
Wiadomo, że antykwaśny system był powszechnie stosowany w wyścigach samochodowych: kierowcy Formuły 1 używali go od 1990 roku. Po raz pierwszy system został wprowadzony przez dowództwo Ferrari. W latach 90. podręcznik Formuły 1 był kilkakrotnie zakazany, a w 2008 roku został on zakazany do ostatecznego wykorzystania. Zakaz ten wynika wyłącznie z tego, że pilot jest wyłącznie odpowiedzialny za wywieranie wpływu na układ hamulcowy podczas wyścigów.