"Weber" Carburetor jest nazwany na cześć włoskiego inżyniera, który go wynalazł. Otrzymał jednak największy rozkład w samochodach domowych, głównie VAZ.
Jednokomorowy gaźnik Webbera pełnił funkcję promotora dla gaźnika DAAZ (jest to ta sama strefa), ale modele domowe są technicznie bardziej zaawansowane i odnoszą się do gaźników drugiej generacji, w przeciwieństwie do Weber. Weber to pojedynczy gaźnik komorowy, przepływ powietrza jest pionowy, system uruchamiania jest półautomatyczny. Oś łupków wykonana jest z mocnej stali, a welony i rurki emulsyjne wykonane są z brązu. We wcześniejszych modyfikacjach gaźnika Weber zainstalował śrubę z regulacją śruby, która została zastąpiona przez zawór sterowany powietrzem.
Na pierwszej instancji samochodów VAZ zainstalowano 2-komorową Weber, ale teraz w sklepach jest tylko wersja jednokomorowa. To prosty gaźnik bez żadnych dodatkowych systemów. Modyfikacje walorów czołowych i napędowe nie różnią się tylko w części montażowych.
Carburetor Weber składa się z:
1. Paid
2. Oś pływaka
3. Filtr siatki wejściowej
4. Ukrzyżowanie i uszczelka karburetora
5. Zawór Igollchat
6. Obudowa Idling
7. Wkręty "jakości"
8. Zawór dwudrożny
9. Podgrzewacz Bone
10. Trwała śruba do przytłumiania
11. Główny pieca paliwa
12. Dodatkowe obudowa paliwa
13. Tuner próżniowy
14. Fatter antenowy
15. Diaphragm
16. throttle
17. Elektryczny grzałka
18. Złącze elektryczne
19. Termoinsulina
20. Mała dyfuzja
21. Zawór idwo-magnetyczny elektromagnetowy
22. Rozpylacze i rozpylacze akceleratorów
23. Odkurzacz-utrzymany
24. Zawór powietrza idącego na antenę
25. Rura Eulsion
26. Ekonostat
27. sprężyny bimetaliczne