Można powiedzieć, że zrobotyzowana skrzynia biegów zajmuje pozycję pośrednią między przekładami mechanicznymi i automatycznymi. Pomysłem stworzenia "robota" było połączenie komfortu, niezawodności i efektywności paliwowej w jednej skrzyni biegów. W tym samym czasie, zrobotyzowane pudełko miało być znacznie tańsze niż klasyczna "maszyna". Praktyka pokazała, że oba końce zostały osiągnięte.
W rzeczywistości, zrobotyzowane skrzynie biegów są "ewolucją" normalnej transmisji mechanicznej. Urządzenie i zasada działania "mechanika" jest dość proste. Głównymi składnikami są: podstawowy (prowadzący) oraz wał wtórny (pod). Trzpień wiodący jest momentem obrotnym silnika. Wałek koła przekształca moment obrotowy i przekazuje go do przednich lub tylnych kół w zależności od typu pojazdu.
W każdej z dzielnic znajduje się sześć. Są sztywno zamocowane na wale czołowym i są obracane swobodnie. Dlatego też gdy skrzynka przekładni jest w neutralnym, kierownicy nie odbierają momentu obrotowego.
W pojeździe silniczym z normalną skrzynią biegów, kierowca najpierw popycha sprzęgło, łącząc w ten sposób główny trzpień silnika. Następnie, z dźwignią na wale wtórnym, zaczynają poruszać się i przesuwać synchronizatory, które zapobiegają zamarzaniu przełożenia, aż do momentu, gdy prędkość obrotowa stanie się taka sama. Gdy warunek ten jest spełniony, synchronizator mocno blokuje bieg wybranych narzędzi na wale wtórnym. Konieczne jest uaktywnienie sprzęgła.
Ale jeśli mechaniczna transmisja jest sterowana przez kierowcę, to znaczy, że włącza i wyłącza sprzęgło, wybiera niezbędne narzędzia, a następnie w polu zrobotyzowanym wszystkie te funkcje są wykonywane elektronicznie, która składa się z czujników wejściowych, elektronicznej jednostki sterującej i siłowników.
Główną funkcją czujników wejściowych jest stała kontrola głównych parametrów skrzyni biegów. Informacje uzyskane przez czujniki są następnie przekazywane do elektronicznej jednostki sterującej, która współpracuje z różnymi układami pojazdów, takimi jak ABS, ESP, tory prędkości silnika oraz prędkości. Ponadto istnieje program do zarządzania maszynami wykonawczymi. Na podstawie otrzymanych danych, jednostka elektroniczna podaje instrukcje do mechanizmów wykonawczych, które są serwomechanimi.
Po otrzymaniu polecenia od urządzenia elektronicznego, aby włączyć bieg, jeden serwo sprzęgło sprzęgło, drugi przesuwa sprzęgło, a także obejmuje wybrany bieg. Bezpośrednio po włączeniu transmisji pierwsze serwomotowanie płynnie zwalnia sprzęgło. Tak więc, kierowca nie musi naciskać pedału sprzęgła, a tak nie jest, bo wszystko jest elektroniką.
Większość "robotów" ma dwa tryby pracy. W trybie automatycznym wszystkie komendy sprzęgające i uruchamiające pochodzą z elektronicznej jednostki sterującej. W trybie ręcznym sterownik przełącza bieg na własną.
Brak zrobotyzowanego skrzyni biegów
Podczas zmiany automatycznego trybu "robota", moc robota zostaje przerwana na długi czas. Takie luki są wystarczająco długie w czasie, aby kierowca zauważył je i odczuł.
Aby całkowicie wyeliminować takie awarie, lub co najmniej znacznie skrócić czas potrzebny do przełączania biegów, w początkach lat 80. opracowano podwójny sprzęgło-DCT (podwójne przekładnie sprzęgła). Najbardziej znanym przedstawicielem takiej transmisji jest skrzynka DSG, która jest stosowana w samochodach Volkswagena, Audi i innych.