Ewolucja cylindrów
O świcie ery motoryzacyjnej, kiedy projektanci ograniczali się wyłącznie do stopnia ich geniuszu (czy obłąkanych?) i dostępnych w tym czasie technologii, silniki spalinowe miały naprawdę niezwykłą formę. Na przykład, 12-litrowy silnik może składać się z jednego cylindra. Albo osiem do następnego. Pod maską były nawet silniki samolotów w kształcie starcia!
Innymi słowy, niezwykłe rozwiązania, dziwne lub po prostu śmieszne rzeczy były tylko morzem! Ale walka o obniżenie kosztów samochodu i ustalenie masowej produkcji stopniowo rozprzestrzeniała się po całym ich miejscu.
Wraz ze wzrostem pojemności silnika i wielkości, kwestia, jak sprawić, aby były zwarte, był stopniowo podnoszony. Klasyczna średnia z czterech lub sześciu cylindrów została w jakiś sposób przyzwyczajona do ograniczenia wielkości samochodu, ale co jeśli butle mają 8? Czy trzeba go zabrać do przestrzeni subpotycznej?
Kiedy pojawiło się pytanie, jak skrócić zwykły silnik, rozwiązanie okazało się genialne w jego prostym-"ukrzyżowaniu" to na pół i przylegających do siebie
Jedynym relatywnie udanym eksperymentem z tą lokalizacją silnika jest brytyjska AustinMaxi 2200, która została uruchomiona w środku " 60s. Był to jednak tylko 6-cylindrowy silnik, skrzynia biegów musiała być schowana pod silnik, aby w jakiś sposób zachować komplikację samochodu (następca tego pomysłu-Volvo S80 z superkompaktową skrzynią biegów pojawiło się w naszych czasach).
Pojawienie się i rozwój silnika w kształcie litery V
Nie dziwi więc, że pojawia się pytanie, jak skrócić przeciętny silnik. Rozwiązanie okazało się genialne w jego prostym-"tyglu" to na pół, poskładać pół ze sobą obok siebie, i sprawić, by pracował przez jedno kolano. Silniki te, ukształtowane jak łacińska litera V, nazywane są w kształcie litery V, a dziś są jednymi z najczęściej spotykanych w przemyśle samochodowym. Kąt wyłączników wynosi 60 lub 90 stopni.
Były też V-obrazy z mniejszą awarią. Na przykład samochód Lancia Fulvia, który został uruchomiony w latach 70. XX wieku, zainstalował silnik V4 o kącie zaledwie 23 stopni. Jednak cechy konstrukcyjne takich silników i problemy z zbyt dużą wibracją uniemożliwiły im wystarczająco rozprowadzanie.
V-urządzenie silnikowe
Takie silniki, naturalnie, są bardziej skomplikowane niż to. Mają dwie cylindry, każdy z własną uszczelką i kolektorą, bardziej tygiel. W związku z tym ich wzorzec transmisji jest również bardziej złożony.
Głównym problemem wszystkich silników w kształcie VV jest wibracje i trudności w równoważeniu mechanizmu
Jedynymi wyjątkami są silniki zerowe-mają one jeden. Ale były instalowane głównie na starych modelach samochodów. Niektórzy współcześni przedstawiciele amerykańskiego przemysłu motoryzacyjnego są wyjątkiem.
W przeciwnym razie, zasada działania i części ruchome są takie same jak każdy inny silnik spalinowy, być to silnik prosty lub opontyczny.
Głównym problemem wszystkich silników w kształcie VV jest wibracje i trudności w równoważeniu mechanizmu. Ale ten problem jest niemal całkowicie nieobecny w silnikach V8 z ośmioma cylindrami. Konstrukcja tego typu silnika jest niemal całkowicie zbalansowana przez system i eliminuje wibracje, w przeciwieństwie do silników V6 (z 6 cylindrów).
Generalnie silniki tego typu powstały wyłącznie w celu zwiększenia komplikacji, dlatego kwestia równowagi systemu ich twórców nie była szczególnie wzbudzana. Dziś jest ona adresowana przez irate z różnych części silnika.
